هیچستان

... زیر این طاق کبود ، یکی بود یکی نبود

هیچستان

... زیر این طاق کبود ، یکی بود یکی نبود

نشونه

تو هم تو یه نقطه از این دنیای بزرگ داری نفس می کشی... مطمئنم.

دلتنگ ، می خندی ، اشک میریزی و قلبت می کشنه.

امروز ایمانمو از دست دادم. نه به بودنت. به پیدا کردنت!

اگه تا آخر دنیا برم  و دنبالت بگردم اما پیدات نکنم چی؟

چی میشه اگه تمام رویاهایی که ساختم خراب بشن؟

اگر هیچوقت پیدات نشه... اگر تنها بمونیم تا ابد

اگر با هم خوشبختیو حس نکنیم ... اگه با هم پیر نشیم

چی میشه اگه موقع مرگم بالا سرم نباشی؟

کجایی پس؟ یه نشونه کافیه

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد