کمتر نـــــواز بنده بـــــــی دل را به عَتــــاب
بـــــا تازیـــانه های سیــــاهِ کمندِ گیسویت
درّنـــده تـــــر ز دَدان میــدری مَـــدَر که من
ز پــــا فِتــــــــــادم از خنجر دو اَبـــــــــرویت
دل مرا به خون نشانده ای و من هنوز هم
مست و خراب می شوم، می شنوم بویت
به سان مهر میــــان دریــــــا و ماهتــــاب
هـــزار مـرتـبه رانـــدی و آمــــــدم سویت